Photo: Social Media2 دقیقه خواندن
هم‌زمان با افزایش محدودیت‌ها بر آزادی بیان و فعالیت‌های رسانه‌ای، منابع از حذف گسترده‌ی صدای زنان در رسانه‌های صوتی، به‌ویژه رادیوهای محلی و رسانه‌های وابسته به نهادهای حاکم خبر می‌دهند. در برخی ولایات، رسانه‌ها به گونه‌ی کامل از پخش صدای زنان خودداری می‌کنند و در پایتخت نیز این محدودیت‌ها به‌صورت چشم‌گیر تشدید یافته است.
بر بنیاد اطلاعات، برخی ایستگاه‌های رادیویی از جمله رادیو امید در کابل، تماس‌های شنوندگان زن را هنگام پخش زنده، به‌صورت خودکار قطع می‌کنند. این اقدام سبب شده است تا زنان نتوانند هم‌چون مردان مشکلات و نگرانی‌های خود را مستقیما با مسوولان یا گردانندگان برنامه‌ها مطرح کنند.
منابع محلی می‌گویند که رادیو امید تحت مدیریت یکی از فرماندهان طالبان قرار دارد که اکنون در وزارت دفاع ایفای وظیفه می‌کند. اعمال این محدودیت‌ها بخشی از سیاست‌های سراسری برای حذف تدریجی صدای زنان از فضاهای عمومی و رسانه‌ای است.
یک منبع رسانه‌ای که به دلایل امنیتی نخواست نامش ذکر شود، گفت: «در حال حاضر، زنان در بسیاری از رسانه‌ها حتی اجازه تماس تلیفونی با برنامه‌های زنده را ندارند. صدای آنان به گونه‌ی سیستماتیک سانسور و حذف می‌شود». او افزود که شماری از کارمندان زن در رسانه‌ها یا از کار برکنار شده‌اند یا به دلیل فشارها، تهدیدات و محدودیت‌های اجتماعی، مجبور به ترک وظیفه شده‌اند.
فعالان حقوق زن و آزادی بیان هشدار می‌دهند که ادامه‌ی این وضعیت می‌تواند تاثیرات جدی و جبران‌ناپذیری بر مشارکت اجتماعی زنان، دسترسی آنان به اطلاعات و ایجاد شکاف عمیق‌تر میان جامعه و نهادهای رسانه‌ای داشته باشد. آنان می‌گویند که حذف زنان از رسانه‌ها به معنای خاموش کردن صدای نیمی از جامعه است؛ امری که با اصول اطلاع‌رسانی، عدالت اجتماعی و حقوق بشری در تضاد مستقیم قرار دارد.